કોણ માનશે
એ સમય વ્યથાનો હતો કોણ માનશે
રુદનનો જમાનો હતો કોણ માનશે
ભટકી જતે હું યે લપસણા પથ ઉપર
એહસાન ખુદાનો હતો કોણ માનશે
ભેગા થયા તબીબો નિદાનના કાજે
ને વકત એ દુવાનો હતો કોણ માનશે
સમજતો હતો હું વફા મારો ઈજારો
એ ખુદા બધાનો હતો કોણ માનશે
આખરે એ ઉભય બેઉ એક થઈ ગયાં
ઝઘડો એક અના નો હતો કોણ માનશે
ને અમે સહજથી એને મેળવી લીધો
રસ્તો એ ફનાનો હતો કોણ માનશે
આમ સરળતાથી એ પ્રાપ્ત ક્યાં થતે
અણસાર વફાનો હતો કોણ માનશે?
અના=અહઁકાર
ફક્ત ડોઝ તો દવાનો હતો કોણ માનશે?
ચમત્કાર બસ દુવાનો હતો કોણ માનશે?
સુલેમાન દેસાઇ ‘જિદ્દી લુવારવી’
શબ્દસેતુ 
ક્રોસ ઉપરથી નીચે ઉતારો મને
હું હવે થાકી ગયો છું કોણ માનશે?
LikeLike
By: vijay joshi on ડિસેમ્બર 10, 2011
at 4:04 પી એમ(pm)
Very nice gazal.ને અમે સહજથી એને મેળવી લીધો……. this sher is very good. Please send me ‘Wafaa’ saheb’s e-mail ID as I am in Brampton.
LikeLike
By: Kirtikant Purohit on સપ્ટેમ્બર 1, 2011
at 4:55 પી એમ(pm)