મારા સુખના સાથીઓ
ક્યાં ગયું મારું સીમારહિત આકાશ?
ક્યાં વિલીન થઈ ગયા મારા સુખના સાથીઓ,
મારી છાબડીમાં માય નહિ એટલા બધા તારલા
આ આભશકોરું તો ગનીભાઈએ માગેલું.
તે મારા હાથમાં? અને વળી સાવ ખાલી? અશ્રુઓથી ભરવા?
“પ્રશમ”ના ચોતરા પર સૂતાં સૂતાં
તારા ભર્યા આકાશ સાથે બાંધેલી Direct line
ક્યારે તૂટી ગઈ?
કેમ થઈ ગયા મારા વિશાળ આકાશના
ટુકડા ટુકડા, કરચ કરચ?
ફક્ત ૧ x ૧ x ૨ નો બારીએથી ડોકાતો
ત્રિકોણ આકારનો ટુકડો જ રહી ગયો મારા હાથમાં,
અને તેમાં એકેય તારો નહિ!
આવા કરચ જેટલા તારા વિનાના આકાશને
મનભર કેમ કરીને માણીશ હું?
નહિ જોઈએ મને આ તારાવિહીન ટુકડો આકાશ
મળે તો મારું પૂરું નભમંડળ.
નહિ તો
આ મુઠ્ઠીભર આકાશ વિના જ નિભાવી લઈશ.
ક્યાં ગયું મારું સીમારહિત આકાશ?
ક્યાં વિલીન થઈ ગયા મારા સુખના સાથીઓ?
શાંતિલાલ ધનિક.
અહીં સંબંધનાં સોપાન સ્વીકારી જ લેવાના,
પ્રથમ નાતો મહોબ્બતનો પછી સગપણ ઉદાસીનું.
‘ગની’ દહીંવાળા
સરસ અલગ પ્રકારની રચના.
સરયૂ
LikeLike
By: SARYU PARIKH on નવેમ્બર 10, 2014
at 9:14 પી એમ(pm)
ક્યાં ગયું મારું સીમારહિત આકાશ?
ક્યાં વિલીન થઈ ગયા મારા સુખના સાથીઓ?
શાંતિલાલ ધનિક.
Ek Saras Rachana by Shantilalbhai.Enjoyed !
Chandravadan
http://www.chandrapukar.wordprss.com
Kishorbhai…Hope to see you @ Chandrapukar.
Inviting Shantilalbhai too !
LikeLike
By: chandravadan on ઓક્ટોબર 7, 2014
at 11:07 પી એમ(pm)
nice, thanks
LikeLike
By: mera tufan on ઓક્ટોબર 7, 2014
at 8:32 પી એમ(pm)
સુખકે સબ સાથી, દુઃખમેં ન કોય.
LikeLike
By: Suresh Jani on ઓક્ટોબર 7, 2014
at 8:34 એ એમ (am)
સંવેદનાનુંઅભિવ્યક્તિસભર સુંદર અાલેખન
LikeLike
By: kishoremodi on ઓક્ટોબર 6, 2014
at 11:41 પી એમ(pm)