આઇસ સ્ટોર્મ અને ન હોશમાં આવું

આ વર્ષે, આ શિયાળે, સઘળું અધિક રહ્યું છે. ઋતુચક્ર બદલાઈ રહ્યું છે. હજી પાનખરને આવવાની તો ઘણી વાર છે. પણ ‘ડાયાસ્પોરા’ ના બે પર્ણો અકાળે, કવેળા ખરી પડ્યાં. હવે આપણી આથમતી પેઢીનું આજ ભાવિ…હકીકત છે…!

પ્રવીણભાઈ પટેલ ‘શશી’ અને સુમનભાઈ અજમેરી, આ બન્ને સાહિત્યરસિક સર્જનકર્તાઓને ‘શબ્દસેતુ’ની હ્રદયપૂર્વક ભાવભીની શ્રધ્ધાંજલી.  પ્રભુ એમના આત્માને શાંતિ આપે.  એમની એક એક રચના એમના સ્મરણમાં…

આઇસ સ્ટોર્મ

શ્વેત, ધોળું, ધવલ, સફેફ, વ્હાઇટ-
સર્વત્ર બસ આવું, ફરી પાછું એવું ને એવું;
ફરીફરી, હા ફરીફરી, ને વળી વણનોતર્યું,
હિમવર્ષા, તૂફાન બર્ફીલું, હા આવ્યું હરીફરી !

ફુટ સ્નો, ને ઉપર આઇસ રેઇન,
વર્તાય એવું જાણે, આઇસ શિલ્પ ઉદ્યાન;
ઘર, ગાડી, ઝાડી, ડાળી, જાળી, ને પાળી,
બર્ફિલું, બરફ ઢંકાયું, અન્યમનસ્ક, ને અમૂર્ત વળી બધું !

રૂડું, રૂપાળું, ને આકર્ષક,
ગમ્યું ? જરાય નહીં, હતું આ, એક તાંડવ;
ઠંડુ, ટાઢું, ઠરેલું, ને ગાત્ર ગાળતું,
ઠપ, ટક, ધકધક, ને અધિક પાછું ડારતું !

તાર, ડાળ, ઝાડ, સઘળું, વળ બરફ વીંટાયું,
ગઇ વિજળી, ને ફટ સાથે બથું જ કટ-
ટીવી, લાઇટ, ક્લોક, રેડિયો, ટેલિફૂન, કમ્પ્યુટર,
ઇગ્લૂ ઘર હવે, ને માત્ર અંદર હું, એક એસ્કિમો!

ફ્રિઝિંગ ડ્રોપ, જાણે સરકતાં કાચ મોતી,
લટકણિયાં નેવે, જાણે ગ્લાસ તોરણિયાં;
તૂટે ડાળીઓ, બરફ વજને, કડડ ભમ્મભૂસ,
ને લાગે મને, થશે બધું, ફડડ ફમ્મફૂસ !

શિર ઝુકાવી ખડો સમય,
સ્થિર, સાયલન્ટ, સ્થિતપ્રજ્ઞ-
અંધ અંધારું, બંધ હું કેદ, મારા જ ગૃહમાં,
હે નાથ નારાયણ ! લઇ જાઓ હવે, મને તિમિરેથી તેજે !

પ્રવીણ પટેલ  ‘શશી’ – ફેબ્રુઆરી ૫, ૨૦૧૪

કોઈ પરપોટો નથી કાયમ અહીં,
આખરે એ સત્ય પણ સમજાય છે.

નીતિન વડગામા

 

ન હોશમાં આવું

કબરમાં ટાંટિયાં લટકે, હજુ ના હોશમાં આવું
છકીને ખૂબ ખેલ્યો છું, રુકું, ના જોશમાં આવું.

વિતાવી શિશુતા ઘેલી, જવાની રંગરેલી છે
જમીં-જોરુ બધું માણ્યું, છતાં ના તોષમાં આવું.

રસિક, રંગના છાંટે ભરી દિલ ખૂબ રેલ્યો છું
ન રાખું આશ કૂંડાની, જપું, બા-હોશમાં આવું.

જવાનું એક દિ’ તો છે, જવું પડશે ભલા ચાલી
સબૂરી શીખી લૌં શાણી, હવે ખામોશમાં આવું.

હયાતી ખૂટી ગૈ મારી, ન મૂડી શ્વાસની બાકી
ગ્રહીને નામની આભા પરમ આગોશમાં આવું.

સુમન અજમેરી – ઑક્ટોબર ૨૯, ૨૦૦૬

શિશુતા – બાળપણ,  જમીં – જમીન, જાગીર,  જોરુ – પત્ની,  તોષ – સંતોષ,  બા-હોશમાં – હોશ સાથે હો તેવી સ્થિતિ,  સબૂરી – ધીરજ, સહનશીલતા,  ખામોશ – શાંતિ, શાંત,   હયાતી – આયખું, વય,  આગોશ – ખોળો

એમ જર્જર જાત સંકેલાય છે,
ને અચાનક સાંજ ઢળતી જાય છે.

નીતિન વડગામા